Lekcja filmowa na bis - "Katedra" T. Bagińskiego

Za nami kolejna filmowa lekcja. "Katedra" T. Bagińskiego na bis! Odbyła się 28.11.2017 r.

Lekcja z filmem - "Katedra'' Tomasza Bagińskiego drugi raz

     28.11.2017 r. na lekcji języka polskiego (kl. 1 LPW) oglądaliśmy krótkometrażowy film animowany Tomasza Bagińskiego, który powstał w 2001 roku. Bagiński jest reżyserem, który zdobył liczne nagrody na międzynarodowych festiwalach filmowych. Jego "Katedra" została nominowana do Oscara w kategorii animowanych filmów krótkometrażowych. Akcja filmu rozgrywa się w przestrzeni kosmicznej. Podczas omawiania animacji zwróciliśmy szczególną uwagę na:

1. GATUNEK: jest to film trójwymiarowy, w którym występuje animacja komputerowa, czyli sztuka tworzenia ruchomych obiektów z wykorzystaniem komputerów.

2. KOLORYSTYKA: występuje kontrast kolorów, paleta ciepłych i zimnych barw. Na początku filmu jest wszechświat ogarnięty ciemnością. Po chwili widać jak słońce/gwiazda wyłania się zza jednej z ogromnych planet. Na końcu filmu następuje rozświetlenie katedry.

3. MUZYKA: początek filmu rozpoczyna się od spokojnych, delikatnych dźwięków, które po chwili milkną, słychać jedynie kroki bohatera (cisza). Po chwili w tle rozlega się chorał gregoriański, muzyka staje się szybsza i bardziej dynamiczna, jest nowoczesna, przez co wzbudza u odbiorcy wiele emocji. Po punkcie kulminacyjnym następuje przerażająca cisza.

4. GŁÓWNY BOHATER: mężczyzna, który przybył do katedry. Bohater wyglądem przypomina mnicha/wędrowca. Ma nietypowe ubranie przypominające strój rycerza. Jest sam w monumentalnym budynku. Jego atrybutem jest laska, którą rozświetla wnętrze katedry. Gdy wędrowiec dociera do przepaści, zza potężnej planety wyłania się gwiazda, której światło powoduje, że z ciała mężczyzny wyrastają pnącza roślin łączące go z katedrą. W ten sposób podróżny staje się częścią świątyni.

5. ŚWIATŁO: wytwarzane przez laskę bohatera sprawia, że posągi oplecione pnączami ożywają, poruszają się, a na ich twarzach zauważalny jest uśmiech oraz marszczenie nosa. Innym źródłem światła jest blask gwiazdy (bohater staje się kolejnym filarem katedry).

6. WYGLĄD KATEDRY: znajduje się ona na zboczu skały, jest potężna, a zarazem mała wobec wszechświata. Struktura przypomina splecione przez rośliny pnącza. Podłoże budynku stanowi suchy piasek. Wnętrze katedry wypełniają filary przypominające ludzi zaplątanych w łodygi. 

PODSUMOWANIE:

Filmowa "Katedra” różni się od klasycznej katedry gotyckiej, ponieważ w świątyni gotyckiej znajdują się witraże, zdobienia, wysokie okna oraz posadzka. Natomiast w świątyni przedstawionej przez Tomasza Bagińskiego nie ma witraży, okien, zdobień, a filary tworzą ludzie, posadzkę stanowi sucha ziemia, która pokazuje odbiorcy, że od wieków nikt w niej nie przebywał. Katedra symbolizuje sacrum, czyli gwiazdy, Boga oraz wiarę, natomiast ludzi, w tym wypadku samotny podróżny symbolizuje profanum, czyli to, co ludzkie. Świątynia jest łącznikiem między światem boskim a światem ludzkim. Można ją uznać za miejsce pogłębiana wiary. Film uświadamia nam, że ludzkie życie jest zagadką, nikt nie wie, co go czeka w przyszłości, jego los jest nieznany i wszystko może się wydarzyć. Człowiek w porównaniu do katedry jest niewielki, a w stosunku do wszechświata jest nikim, pozostawiony sam sobie, nie jest w stanie sobie poradzić.

Źródło tekstu:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Animacja_komputerowa

Edyta S. i Agata S., klasa 1 LP