Za nami kolejna filmowa lekcja. "Katedra" T. Bagińskiego na bis! Odbyła się 28.11.2017 r.
Lekcja z filmem - "Katedra'' Tomasza Bagińskiego drugi raz
28.11.2017 r. na lekcji języka polskiego (kl. 1 LPW) oglądaliśmy krótkometrażowy film
animowany Tomasza Bagińskiego, który powstał w 2001 roku. Bagiński jest reżyserem,
który zdobył liczne nagrody na międzynarodowych festiwalach filmowych. Jego
"Katedra" została nominowana do Oscara w kategorii animowanych filmów
krótkometrażowych. Akcja filmu rozgrywa się w przestrzeni kosmicznej. Podczas
omawiania animacji zwróciliśmy szczególną uwagę na:
1. GATUNEK:
jest to film trójwymiarowy, w którym występuje animacja komputerowa, czyli
sztuka tworzenia ruchomych obiektów z wykorzystaniem komputerów.
2. KOLORYSTYKA:
występuje kontrast kolorów, paleta ciepłych i zimnych barw. Na początku filmu
jest wszechświat ogarnięty ciemnością. Po chwili widać jak słońce/gwiazda wyłania
się zza jednej z ogromnych planet. Na końcu filmu następuje rozświetlenie
katedry.
3. MUZYKA:
początek filmu rozpoczyna się od spokojnych, delikatnych dźwięków, które po
chwili milkną, słychać jedynie kroki bohatera (cisza). Po chwili w tle rozlega
się chorał gregoriański, muzyka staje się szybsza i bardziej dynamiczna, jest
nowoczesna, przez co wzbudza u odbiorcy wiele emocji. Po punkcie kulminacyjnym
następuje przerażająca cisza.
4. GŁÓWNY BOHATER:
mężczyzna, który przybył do katedry. Bohater wyglądem przypomina mnicha/wędrowca.
Ma nietypowe ubranie przypominające strój rycerza. Jest sam w monumentalnym budynku.
Jego atrybutem jest laska, którą rozświetla wnętrze katedry. Gdy wędrowiec
dociera do przepaści, zza potężnej planety wyłania się gwiazda, której światło
powoduje, że z ciała mężczyzny wyrastają pnącza roślin łączące go z katedrą. W
ten sposób podróżny staje się częścią świątyni.
5. ŚWIATŁO:
wytwarzane przez laskę bohatera sprawia, że posągi oplecione pnączami ożywają,
poruszają się, a na ich twarzach zauważalny jest uśmiech oraz marszczenie nosa.
Innym źródłem światła jest blask gwiazdy (bohater staje się kolejnym filarem
katedry).
6. WYGLĄD KATEDRY:
znajduje się ona na zboczu skały, jest potężna, a zarazem mała wobec
wszechświata. Struktura przypomina splecione przez rośliny pnącza. Podłoże
budynku stanowi suchy piasek. Wnętrze katedry wypełniają filary przypominające
ludzi zaplątanych w łodygi.
PODSUMOWANIE:
Filmowa "Katedra” różni się od
klasycznej katedry gotyckiej, ponieważ w świątyni gotyckiej znajdują się witraże,
zdobienia, wysokie okna oraz posadzka. Natomiast w świątyni przedstawionej
przez Tomasza Bagińskiego nie ma witraży, okien, zdobień, a filary tworzą
ludzie, posadzkę stanowi sucha ziemia, która pokazuje odbiorcy, że od wieków
nikt w niej nie przebywał. Katedra symbolizuje sacrum, czyli gwiazdy, Boga oraz
wiarę, natomiast ludzi, w tym wypadku samotny podróżny symbolizuje profanum,
czyli to, co ludzkie. Świątynia jest łącznikiem między światem boskim a światem
ludzkim. Można ją uznać za miejsce pogłębiana wiary. Film uświadamia nam, że
ludzkie życie jest zagadką, nikt nie wie, co go czeka w przyszłości, jego los
jest nieznany i wszystko może się wydarzyć. Człowiek w porównaniu do katedry
jest niewielki, a w stosunku do wszechświata jest nikim, pozostawiony sam sobie,
nie jest w stanie sobie poradzić.
Edyta S. i Agata S.,
klasa 1 LP
