"Wesele" A. Wajdy - ciąg dalszy
Dzisiaj, tj. 19.04.2018 r. w klasie 2 LPW odbyła się kolejna lekcja filmowa z "Weselem" A. Wajdy. Przedmiotem rozważań było porównanie książki i adaptacji filmowej.
"Wesele" Stanisława Wyspiańskiego a adaptacja Andrzeja Wajdy.
Dzisiaj w klasie 2 LPW kontynuowaliśmy rozważania na temat adaptacji filmowej "Wesela" A. Wajdy. Na początku filmu Wajdy przedstawiony jest kościół Mariacki w Krakowie, gdzie odbył się ślub państwa młodych. Można również zauważyć dzwon Zygmunta, który pełni w książce symboliczną rolę. Następnie weselnicy w kolorowych, wiejskich strojach jadą furmankami. Mijają w drodze zaborców, nastrój staje się smutny, miny mają posępne, panuje szara kolorystyka. Gdy dojeżdżają do Bronowickiej chaty ukazany jest tzw. cytat malarski "Chochoły" Wyspaińskiego. Natomiast w dramacie Wyspiańskiego akcja rozpoczyna się od bogatego opisu chaty w Bronowicach. Znajdowały się w niej obrazy Jana Matejki "Racławice" i "Wernyhora". Nad drzwiami weselnymi wisiał ogromny obraz "Matki Boskiej Ostrobramskiej" z jej sukienką srebrną i złotym otokiem promieni na tle głębokiego szafiru, a nad drzwiami alkierza ogromny obraz "Matki Boskiej Częstochowskiej", w utkanej wzorzystej szacie, w koralach i koronie polskiej Królowej, z Dzieciątkiem, które rączkę ku błogosławieniu wzniosło. Strop drewniany w długie belki proste z wypisanym na nich Słowem Bożym i rokiem pobudowania. Jeżeli chodzi o koncepcję wizualną, "Wesele" A. Wajdy wyraźnie nawiązuje do słynnych dzieł malarskich, związanych z okresem, w którym Wyspiański tworzył dramat. W filmie odnaleźć można kadry stylizowane na "Trumnę chłopską" Aleksandra Gierymskiego, "Stańczyka" i "Rejtana" Jana Matejki, "Melancholię" Jacka Malczewskiego czy obrazy samego Wyspiańskiego. Reżyser w sposób mistrzowski wykorzystuje różne rodzaje sztuk i harmonijnie łączy je w jedną zwartą strukturę. W adaptacji dramatu dialogi są skrócone, kolejność zmieniona, wesele jest bardzo głośne i ukazany jest taniec bohaterów, głównie chłopów. W książce nie panuje taki nastrój jak podczas filmu, nie można usłyszeć głośnej muzyki i krzyków bohaterów. Zachowane są rozmowy prowadzone wierszem (polska szopa). Równie dobrze są przedstawione różnice pomiędzy chłopami a inteligencją. Widma w adaptacji nie są tak wyraźnie jak w dramacie, nie wywołują skrajnych emocji, na przykład postać Wernyhory, która w "Weselu" Wyspiańskiego pełni charakterystyczną rolę, w filmie nie zrobiła większego wrażenia na widzu. Wajda wprowadził muzykę Chopina, w tle można usłyszeć hejnał z wierzy Mariackiej w Krakowie. W pierwszym akcie dramatu najdokładniej przedstawiona jest ówczesna sytuacja społeczeństwa polskiego: jej podział, problemy i relację pomiędzy chłopami, a inteligencją, jak było w dramacie. Zabawa weselna jest symbolem chwilowego, pozornego zbratania się dwóch klas społecznych. W akcie trzecim dodano do scenariusza sceny, które nie występują w dramacie Wyspiańskiego. Sceny nadają adaptacji atmosferę uśpienia, mają charakter symboliczny. Mianowicie przedstawione zostały krajobrazy wsi jesienią. Kolejna scena, której nie ma w dramacie, to moment, kiedy bohaterowie przejeżdżają przez granicę rosyjsko-austryjacką. Poprzez dodanie tej sceny reżyser podkreślił sytuację historyczną kraju, kiedy Polska była pozbawiona wolności. Jest to również aluzja do czasów, kiedy film był realizowany. W ekranizacji Wajdy barwy cieszą oko, funkcja obrazowa dominuje. Bohaterowie są ubrani w piękne stylizowane stroje z przewagą bieli i czerwieni. Wygląd u Wajdy jest tak samo dopracowany jak ten z didaskaliów "Wesela" Wyspiańskiego. W pierwowzorze Jasiek zgubił złoty róg powierzony mu przez Gospodarza ukazując swoją próżność i materializm poprzez sięgnięcie po zgubioną czapkę z pawimi piórami. W przeciwieństwie do oryginału u Wajdy Jasiek gubi róg w zamieszaniu spowodowanym gonitwą przez strażników. W filmie Andrzeja Wajdy równie mocno przedstawiona jest sytuacja Polski, w jakiej się znajduje, zwyczaje i obyczaje chłopów, ludomania, różnice pomiędzy inteligencją a chłopami, pogarda wobec gorszej warstwy społecznej, motyw sielanki, walki narodowowyzwoleńczej, a dokładnie uśpienie jej, taniec somnambuliczny Chochoła, cytaty malarskie. Można zauważyć również wiele różnic, które występują pomiędzy dramatem Stanisława Wyspiańskiego a adaptacją Andrzeja Wajdy, jak na przykład pierwsza scena przy kościele Mariackim w Krakowie, a w książce bogaty opis chaty Bronowickiej. Ukazana jest też inna okoliczność zgubienia złotego rogu przez Jaśka, krajobraz wsi jesienią, przejazd przez granicę rosyjsko-austriacką, postać Wernyhory nie budzi takich emocji jak w dziele Wyspiańskiego. Pomimo tych różnic reżyser stworzył odpowiedni nastrój, skupił się na sprawach politycznych, ukazał wieś na wzór dramatu, stroje chłopów są identyczne jak z didaskaliów utworu, skupił się na sprawie narodu i relacjach między chłopami i inteligencją, które aż wyjaskrawił.
Angelika B., klasa 2 LP
Źródła:
- http://cojawiem.pl/pl/articles/9407-porownanie-wesela-wyspianskiego-z-weselem-wajdy
- http://culture.pl/pl/dzielo/wesele-1
- http://lekturygimnazjum.pl/wesele/opis-chaty-wesele/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz