Lekcja edukacji filmowej - "Siódma pieczęć" - kl. 1 LPW

Dzisiaj - 01.02.2019 r. na lekcji filmowej rozmawialiśmy o filmie "Siódma pieczęć".

Lekcja edukacji filmowej - "Siódma pieczęć"

Dnia 01.02.2019 r. w klasie 1 LPW  na lekcji edukacji filmowej miała miejsce dyskusja na temat filmu "Siódma pieczęć".

Ingmar Bergman, właściwie Ernst Ingmar Bergman (ur. 14 lipca 1918 w Uppsali, zm. 30 lipca 2007 na wyspie Faro) – szwedzki reżyser filmowy i teatralny, uważany za jednego z najbardziej wpływowych twórców w historii kina. Większość jego filmów to pesymistyczne dramaty  psychologiczne, za pomocą których ukazał nieograniczone psychologiczne możliwości kina jako mediu. Jego filmy są zarazem bardzo osobiste i bardzo uniwersalne; zawierają spójną wizję człowieka i świata. Przez całą twórczość Bergmana przewijają się pewne stałe motywy: samotność, trudności w kontakcie z drugim człowiekiem, upokorzenie, człowiek wobec śmierci i cierpienia. Cechuje Bergmana niezwykła dosadność, a nawet okrucieństwo w przeprowadzaniu psychicznej wiwisekcji, operowaniu bezlitosnym, biologicznym konkretem, zwłaszcza w przedstawianiu seksualności i śmierci. Siódma pieczęć - szwedzki film fabularny z 1957 roku, nominowany do Złotej Palmy w Cannes w 1957 roku. Na tym samym festiwalu Ingmar Bergman otrzymał za Siódmą pieczęć nagrodę specjalną jury. Polska premiera miała miejsce w roku 1959. Film ponownie został wprowadzony do polskich kin 5 stycznia 2007. Siódma pieczęć, osadzona w średniowiecznych realiach (połowa 14 wieku), oparta jest na jednoaktowej sztuce teatralnej wystawionej po raz pierwszy 18 marca 1955 roku pt. Malowidło na drzewie (Trämålning). Siódma pieczęć to metaforyczna opowieść o powracającym z wyprawy krzyżowej rycerzu, który staje do szachowego pojedynku ze śmiercią – stawką w nim jest jego życie. W filmie tym Bergman daje wyraz swoim inspiracjom średniowiecznym malowidłem ściennym Śmierć grająca w szachy z kościoła w Taby  w okolicach Sztokholmu.Film oddaje atmosferę średniowiecznej Europy, przepełnionej śmiercią, stojącej w obliczu zarazy. Reżyser eksponuje rolę średniowiecznego Kościoła w kreowaniu wszechobecnego strachu społeczności przed zarazą, mającą być karą za grzechy. Siódma pieczęć jest jednocześnie traktatem filozoficznym o wymowie bliskiej egzystencjalizmowi, który wprowadza do twórczości Bergmana wątki stanowiące w przyszłości o jej wyjątkowym charakterze. Po raz pierwszy reżyser ukazuje na zasadach kontrastu Jönsa, hołdującego wartościom materialistycznym  i Blocka, rycerza poszukującego sensu swojego istnienia, nieodnajdującego Boga pierwowzoru dylematów znanych z Trylogii pionowej.
Adrian C., klasa 1 LPW