Lekcja z filmem "Ubierz mnie"

Przed nami kolejna odsłona "Ubierz mnie" Małgorzaty Goliszewskiej. Jesteśmy po lekcji z filmem. Prezentujemy Wam naszą relację.

Lekcja z filmem

„Ubierz mnie” Małgorzaty Goliszewskiej

Dnia 09.11.2017 r. na godzinie wychowawczej przeprowadziliśmy eksperyment dotyczący ubioru nawiązującego do filmu pt. "Ubierz mnie" Małgorzaty Goliszewskiej (oglądanego podczas zajęć). Zostaliśmy podzieleni na sześć grup. Każda grupa miała za zadanie ubrać jedną osobę według pomysłów znajomych i naszych rodzin. Wcześniej jednak, tuż po obejrzeniu filmu, rozmawialiśmy o emocjach towarzyszącym nam podczas projekcji „Ubierz mnie”. Zdania między nami były podzielone. Niektórzy z nas czuli złość, zażenowanie, niektórzy śmiali się ze scen filmowych. Inni byli oburzeni faktem, że ktoś komuś nakazuje ubierać coś, co nie podoba się.

Nasze zadania:

·         Pierwsza grupa miała za zadanie ubrać jedną osobę według pomysłów znajomych. Wybór padł na punka. Uczestnicy grupy przeprowadzili ankietę wśród koleżanek i kolegów. Znajomi mieli odpowiedzieć na pytanie: „Co sądzisz o stylu ubioru koleżanki?". Znaczna część ankietowanych opowiedziała się za odpowiedzią na „tak”, co oznaczało, że spodobał się styl ubioru koleżanki. Niektórym ankietowanym nie spodobał się styl prezentowanego ubioru, pojawiły się nawet obraźliwe określenia pod adresem osoby stylizowanej na punka. Warto zaznaczyć, że wśród ankietowanych znalazły się również osoby, które nie miały swojego zdania.

·         Druga grupa miała za zadanie przebrać kogoś według koncepcji mamy. Nasz kolega został wystylizowany elegancko. Mama zaproponowała mu koszulę w kratę, granatowy sweter oraz czarne spodnie. Jego zdanie jednak różniło się od zdania mamy i brzmiało: „Nie lubię takiego stroju”. Nasz kolega twierdził, że strój zaproponowany przez mamę jest reprezentatywny dla osoby, która nie ma swojego zdania. Ulubiony styl naszego kolegi to: ciemne kolory, koszulki sportowe z napisem oraz glany. Okazało się, że nasz kolega niekomfortowo czuł się w stroju zaproponowanym przez mamę.

·         Trzecia grupa miała za zadanie wystylizować jedną osobę według koncepcji taty. Przeprowadzono ankietę wśród naszych ojców. Według dorosłych mężczyzn każda dziewczyna musi „wyglądać jak człowiek”, tzn. powinna nosić ubrania w jasnych/pastelowych kolorach, a nie jakieś dresy. Powinna ubierać się kobieco i ciepło. Nasza koleżanka została ubrana w bluzę z kapturem w jasnym różowym kolorze, czarne getry i sportowe buty. Dziewczyna stwierdziła, że może tak ubierać się, ale z wyjątkiem skarpet - przeszkadzają jej długie skarpetki (woli tzw. stopki).

·         Zadaniem czwartej grupy było ubranie jednej z osób według pomysłu babci. W babcinym wizerunku powinny przeważać kolory ciepłe, brak czerni, ponieważ ten kolor symbolizuje smutek i żałobę. Według babci młode dziewczyny muszą ubierać kolorowe sweterki, czapki, szaliki, rękawiczki. Niestety, koleżance nie opowiadał babciny strój, ponieważ jest zbyt kolorowy i przede wszystkim jest w nim zbyt gorąco. Jednak wszystkie uczestniczki eksperymentu stwierdziły, że dziewczyna w zaproponowanej przez babcię stylizacji wygląda uroczo i słodko.

·         Piąta grupa miała przebrać się według pomysłu dziadka, który stwierdził, że jego wnuczka musi ubierać się tak jak jej się podoba, czyli luźno, młodzieżowo i ciepło. Chociaż dziadek zaproponował dowolność w ubiorze, to jednak starszy człowiek zastrzegł sobie, że bluzki dla młodych dziewcząt powinny być bez dekoltów (bo rozpraszają chłopców), a dziewczęta powinny szanować się, czyli nie mogą ubierać się wyzywająco.

·         Szósta grupa została wystylizowana pod wpływem siostry, która uważała, że brat musi ubierać się elegancko i robić wrażenie na innych dziewczynach. Naszego kolegę ubrano w białą koszulę z ciemnym krawatem, czarne spodnie, kapelusz oraz odblaskowe okulary. Wystylizowany uczeń ocenił strój pozytywnie, styl spodobał mu się.

Na lekcji z filmem poznaliśmy najczęstsze błędy w poznawaniu innych ludzi: błąd ideału, błąd zauroczenia, błąd przeceniania podobieństwa, błąd szufladkowania, błąd nieważności, itp. Dzięki naszemu eksperymentowi dowiedzieliśmy się, że młodzież woli ubierać się w to, co jej się podoba. Nie należy naśmiewać się ze stylu ubioru innych osób. Wiemy natomiast, że w ubiorze ważna jest czystość i schludność. Wiemy także, że najczęstszym błędem w poznawaniu innych ludzi jest wizerunek zewnętrzny – błąd pierwszego wrażenia.

Pamiętajcie, nie należy zbyt szybko oceniać ludzi po stroju!

Zajęcia uważamy za udane.

Katarzyna i Aleksandra, klasa 1 LPW