Lekcja edukacji filmowej - "Brzezina" - kl. 4 TARM
Dzisiaj - 25.01.2019 r. na lekcji filmowej rozmawialiśmy o filmie "Brzezina" Andrzeja Wajdy.
Lekcja edukacji filmowej - "Brzezina" A. Wajdy
Dnia 25.01.2019 r. w klasie 4 TARM na lekcji edukacji filmowej miała miejsce dyskusja na temat filmu "Brzezina" A. Wajdy.
−
"Brzezinę" napisał Iwaszkiewicz,
goszcząc w "Atmie" u Karola Szymanowskiego, w roku 1932. To jedno z najbardziej
znanych opowiadań pisarza, sfilmowane przez Andrzeja Wajdę(1970), ze
wspaniałymi rolami Olgierda Łukaszewicza i Daniela Olbrychskiego. Jest to jedna
z nielicznych produkcji filmowych, w której nic nie zostało pominięte z piękna
pierwowzoru.−
Scenariusz filmu powstał na podstawie prozy
Jarosława Iwaszkiewicza. Akcja utworu rozgrywa się w leśniczówce otoczonej
przepiękną brzeziną na przełomie zimy i wiosny. Do Bolesława przyjeżdża ciężko
chory na gruźlicę brat Stanisław, by u niego spędzić ostatnie miesiące życia.
Bolesław, mieszkający po śmierci żony z córką Olą i gosposią Maliną, nie
potrafi przyzwyczaić się do ekstrawaganckiego stylu życia Stanisława, który
chce czerpać z niego do ostatniej chwili. Rozpoczyna się podświadoma i
uczuciowa rywalizacja obu braci.
−
Bolesław starszy brat Stanisława, który
zamieszkuje leśniczówkę z córką Olą i gosposią Maliną. Mężczyzna jest wdowcem
wychowującym samotnie dziecko. Co tydzień modli się z Olą nad grobem żony
pochowanej w tytułowym brzozowym lesie - nieopodal ich domu.
−
Stanisław przyjeżdża do brata, ponieważ tak
zalecili mu lekarze. Nie ma on jednak złudzeń co do stanu swego zdrowia - zdaje
sobie sprawę z faktu, że umiera i nic już nie może na to poradzić. Jego
światopogląd ulega pewnej modyfikacji, charakterystycznej dla ludzi świadomych
niedalekiego końca życia. Jego priorytety ulegają przewartościowaniu; przede
wszystkim pragnie teraz jak najlepiej przeżyć chwile, które mu jeszcze
pozostały. Stąd pomysł przywiezienia do leśniczówki fortepianu, stąd też nagły wybuch
jego miłości do wiejskiej dziewczyny, Maliny (chociaż uczucie to jest raczej
tylko cielesnym pożądaniem; wiadomo, że jednym z objawów gruźlicy jest
zwiększenie popędu płciowego). Staś chce przeżyć swoje ostatnie dni w szczęściu
i radości. Wydaje się pogodzony z losem; głośno się śmieje i żartuje, swoim
zachowaniem mimowolnie kreując emocjonalną przepaść pomiędzy nim samym, a
Bolesławem.
−
Bolesława denerwuje zachowania brata. Nie zdając
sobie sprawy z poważnego stanu jego zdrowia myśli, że Staś ma szansę na
wyzdrowienie. Dlatego drażni go ciągła wesołość Stasia, który powinien przecież
okazać więcej szacunku domowi żałoby. Sam Bolesław już od roku nie potrafi
otrząsnąć się po śmierci swej żony Basi i pogodzić się z rzeczywistością.
Większość czasu spędza obok jej grobu, zanurzony w swoim własnym świecie.
Wytrąca go z niego właśnie przyjazd brata, który jest równoznaczny z
wprowadzeniem w codzienną rutynę leśniczówki elementów świata zewnętrznego,
który od śmierci Basi znajdował się zawsze jakby obok. Bolesław początkowo
oburza się na brata, lecz po jego śmierci zdaje sobie sprawę z faktu, że sam
już od tak dawna jest zamknięty w swoim własnym świecie, że jego życie zmieniło
się w wegetację.
−
Akcja w filmie rozgrywa się na przełomie marca i
kwietnia. Natomiast w książce trwa od wiosennych roztopów do końca lipca, kiedy
Stanisław umiera. Przyroda, która w tym momencie była w pełni swojego rozwoju
odrodzenia po zimie, nadawała ekranizacji niepowtarzalne emocje, uczucia i
tępo.
−
Andrzej Wajda w swoich filmach często dodawał
motywy malarskie takie jak miedzy innymi scena spotkania Bolesława z Maliną na
polu kaczeńców. Scena ta jest odrealnieniem obrazu Jacka Malczewskiego pod
tytułem Autoportret z Thanatosem. W tej scenie możemy zauważyć motyw
walki śmierci z życiem Tanatos i Eros. Malina symbolizuje nadchodzącą śmierć
Stanisława natomiast Bolesław symbolizuje życie. Głównym inspiracją także
ideową było właśnie malarstwo Malczewskiego. W pokoju Stanisława wisi tryptyk Tanatos.−
Malina jak już wspomniałam jest uosobieniem
śmierci w ekranizacji Wajdy. Postać gospodyni powstała w oparciu o dzieła
Malczewskiego, co świadczy o tym często eksponowana namiętność, seksapil
kobiety, jak i również łokieć dziewczyny, takie same cechy możemy dostrzec
właśnie w obrazach Malczewskiego. Malina jest pierwsza i ostatnia miłością
ciężko chorego Stanisława można ją porównać do anioła śmierci, który przeprowadza
głównego bohatera przez ostatnią wiosnę .Niespodziewanie budzi Bolesława do
życia wytrąca go z żałoby po zmarłej żonie. Malina romansując z braćmi prowadzi
również głębokie relacjie z Michałem, mężczyzna pracującym w lesie po
zakończeniu całego dramatu młodzi biorą ze sobą ślub.
−
Jednocześnie śmierć w „Brzezinie” jest
nieodłącznie związana z korowodem życia. Pozwala ona uświadomić sobie urok
egzystencji, jak dzieje się w wypadku Bolesława. Odejście brata paradoksalnie
wydobywa go z traumy po śmierci żony. Nadchodzi jego kolej na czerpanie energii
z wdzięków pięknej Maliny, a następnie wyjazd z posępnej leśniczówki i życie
pełną piersią. Widać tu zatem inspiracje bergsonowskim pojęciem „elan vital” – pędu
życiowego, który jest siłą, niejako stymulowaną przez śmierć.
−
„Brzezina”
opowiada o życiu i śmierci - dwóch nierozłącznych i uzupełniających się elementach.
Świadomość jej bliskości jest siłą, pozwalającą Stasiowi na zebranie swej
odwagi życiowej i życie pełne i prawdziwe. Jest także bodźcem dla Bolesława,
który dopiero za sprawą utraty brata zauważa pustość swojej egzystencji i
postanawia zmienić życie swoje i swej córeczki Oli. Śmierć staje się dla nich
jak gdyby nowym życiem, dając im wyzwolenie.
Bibliografia:−
https://www.youtube.com/watch?v=mUQ3znl7mxs−
http://www.wajda.pl/pl/filmy/film14.html−
https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=24603−
http://opowiescifilmowe.blogspot.com/2011/10/malarski-materia-symboliczny-w.html
Kamila K., kl. 4 ARM
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz