BLOG FILMOWY 1 LPW i uczniów ZSP Nr 5 im. Józefa Piłsudskiego w Zamościu
niedziela, 16 czerwca 2019
Wycieczka do Lwowa - nagroda specjalna
Wycieczka
do Lwowa -
nagroda
specjalna w I OGÓLNOPOLSKIM KOKNURSIE PLASTYCZNYM „INSPIRACJE TWÓRCZOŚCIĄ BOLESŁAWA LEŚMIANA - ZAMOŚĆ 2019”
Udało się. Ewa Nizio (tegoroczna abiturientka kl.
4 TZ) wraz ze swoją opiekunką – p. Anetą
Słupczyńską dn. 08.06.2019 wyjechały na wycieczkę do Lwowa. Wyjazd to
nagroda specjalna dla Ewy i jej opiekunki ufundowana przez p. Andrzeja Kudlickiego - właściciela Biura Turystycznego QUAND –
Zamość w I Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Inspiracje twórczością
Bolesława Leśmiana – Zamość 2019” zorganizowanym przez Młodzieżowy Dom
Kultury im. Kornela Makuszyńskiego w Zamościu przy współpracy z Towarzystwem
Leśmianowskim w Zamościu, Biurem Wystaw Artystycznych - Galeria Zamojska,
Książnicą Zamojską im. Stanisława Kostki Zamoyskiego w Zamościu, Biurem
Turystycznym QUAND – Zamość oraz Radą Rodziców MDK Zamość.
Uczestniczki
pod opieką pilota – p. Ani i ukraińskiej przewodniczki obejrzały, m. in.
Cmentarz Łyczakowski i Cmentarz Obrońców Lwowa (Orląt Lwowskich), Stare Miasto,
kaplicę Boimów, pomnik Adama Mickiewicza, katedrę łacińską, katedrę ormiańską,
kościół dominikański, hotel George, masternię czekolady. Opowieści o mieście i
jego historii dopełniły śpiew ormiański oraz smakowanie specjałów ukraińskiej
kuchni w lokalnej restauracji i kawiarni.DZIĘKUJEMY
ZA DZIEŃ PEŁEN WRAŻEŃ!!!
poniedziałek, 10 czerwca 2019
Film edukacyjny - Ignacy Krasicki
"Znani z Warmii wczoraj i dziś - Ignacy Krasicki"
03.06.2019 w klasie 1 LPW oglądaliśmy krótki film o Ignacym Krasickim. Był on wstępem do dyskusji o poecie oświecenia.
Animacja "Ptaszki w klatce" M. Maciejewskiego
"Ptaszki w klatce" Ignacy Krasicki – interpretacja bajki w korelacji z animacją Macieja Maciejewskiego
03.06.2019 r. w klasie 1 LPW omawialiśmy kolejną animację Macieja Maciejewskiego „Ptaszki w klatce” – współczesną wersję bajki Ignacego Krasickiego.
„Ptaszki
w klatce” to bajka epigramatyczna (krótka, bez rozwiniętej fabuły). Regularność
budowy podkreślają parzyste rymy żeńskie.
Utwór
zawiera krótki
dialog między dwoma czyżykami. Oba ptaki znajdują się w klatce, przy czym stary czyżyk trafił do
niej niedawno, a młody mieszka w niej od zawsze. Zastosowanie bohaterów
zwierzęcych ma tu nieco inny cel niż w większości bajek Krasickiego. Czyżyki
nie symbolizują żadnych konkretnych ludzkich przywar. Znaczenie ma jedynie
fakt, że jeden z nich jest stary, a drugi - młody oraz to, że oba żyją w
niewoli.
Tematem
obu tekstów kultury jest wolność (nawiązanie do
czasów zaborów). Dla
młodego czyżyka nie ma ona większej wartości ze względu na to, że żyje w klatce
(symbol pokolenia urodzonego po I zaborze Polski), nie musi martwić się o
jedzenie ani obawiać drapieżników. Młody czyżyk dziwi się staremu ptakowi, że
ten jest nieszczęśliwy: „Czegóż płaczesz? Masz teraz lepsze w klatce niż w polu
wygody”.
Młody
ptak nie potrafi zrozumieć starszego – mają różne doświadczenia życiowe.
Stary czyżyk odpowiada: „Jam był wolny, dziś w klatce i dlatego płaczę”. Nie
istnieją wygody, które rekompensowałyby utratę wolności, ale wiedzą o tym tylko
ci, którzy jej zakosztowali. Ptak zrodzony w niewoli nie wie, co utracił, więc
za tym nie tęskni.
Wolność
to wartość, którą poznaje się przez doświadczenie. Kto jej nie zna, jest
niedoskonały. Nie sposób bajki odnieść do sytuacji porozbiorowej Polski
(publikacja zbioru miała miejsce po pierwszym rozbiorze). W tym kontekście
można bajkę odczytać następująco: kolejne pokolenie Polaków, to zrodzone już w
niewoli, nie będzie zdolne do walki o niepodległość.
Film Maciejewskiego to kolejny przykład współczesnego
odbioru tekstu oświeceniowego.
Jakub Z. - kl. 1 LP
Jakub Z. - kl. 1 LP
Animacja "Jagnię i wilcy" M. Maciejewskiego
Adaptacja bajki "Jagnię i wilcy" Ignacego Krasickiego w reżyserii Macieja Majewskiego.
„Jagnię i wilcy” to film animowany w reżyserii M. Maciejewskiego. 03.06.2019 dyskutowaliśmy (kl. 1 LPW) na temat animacji w korelacji z oryginalnym tekstem I. Krasickiego.
Film Maciejewskiego to współczesna wersja bajki poety
oświeceniowego. Animator przedstawił wilki jadące samochodem i pijące alkohol.Pierwsza
wypowiedź – „Zawżdy znajdzie przyczynę, kto zdobyczy pragnie” – to sentencja stanowiąca
morał całego utworu. Jest to prawda obowiązująca w ludzkim
społeczeństwie, zobrazowana w kolejnych wypowiedziach na przykładzie
zwierzęcych bohaterów.Jagnię symbolizuje
w bajce niewinności i słabości. Wilki (zwierzęta drapieżne) oznaczają tu ludzi
zachłannych, kierujących się prawem silniejszego.
W
następnej scenie zostaje zarysowana sytuacja: dwóch wilków, którzy znaleźli
jagnię w pułapce. Los jagnięcia zdaje się przesądzony, ale odbiorca bajki ma jeszcze przez chwilę nadzieję przez słowa
„Już go mieli rozerwać”, na chwilę odwlekają drastyczny koniec
zwierzęcia. Nadzieja okazuje się złudna. Po bardzo krótkim dialogu jagnię zapytało: „Jakim prawem?’’ Wilki odpowiedziały: „Smacznyś, słaby i w lesie!”Autorzy obu tekstów pokazują przekonanie, że ludzkie społeczeństwo kieruje się
wyższymi prawami, które chroniłyby słabszych i bezbronnych. Mimo praw i
zasad, racja
i tak pozostaje po stronie silniejszego. Ludzie zachowują się podobnie jak zwierzęta, przestrzegają prawa,
kiedy obawiają się kary. Pewni, że nic im nie grozi, jak wilki w ciemnym lesie,
nie zważają na reguły, ale dbają o własne sprawy. Wilki są okrutne, jednak wina
leży także po stronie jagnięcia, które (zapuszczając się samotnie w las)
postąpiło wyjątkowo nierozważnie.Bajka Krasickiego jest satyrą na ludzką głupotę. Pytanie „Jakim prawem?”
podkreśla tylko naiwność ofiary,
która sama sprowadza na siebie nieszczęście.
piątek, 31 maja 2019
Fantastyka W dramcie Wyspiańskiego i filmie Wajdy
W klasie 2 LPW 03.06.2019 odbyła się kolejna lekcja z filmowym "Weselem" Wajdy. Porównywaliśmy fragmenty tekstu Wyspaińskiego z fragmentami filmowymi. Przedmiotem naszych rozważań były sceny fantastyczne.
Adaptacja filmowa - "Wesele" A. Wajdy
Dnia 28 maja 2019 roku klasa 2 LPW odbyła lekcje z języka polskiego. Lekcja dotyczyła filmu reżysera Andrzeja Wajdy z 1973 roku pt. „Wesele”. Jest listopadowa noc. Akcja filmu jest bardzo dynamiczna. Rozpoczyna się od wyjazdu państwa młodych i całego orszaku weselnego spod Kościoła Mariackiego w Krakowie. Potem w domu bronowickiego Gospodarza rozpoczyna się wesele Panny Młodej i Pana Młodego - dziewczyny wywodzącej się z ludu i inteligenta. Z wiejskiej chaty dobiegają dźwięki weselnej muzyki. Zebrani goście ubrani są w krakowskie stroje ludowe. Na środku izby stoi zastawiony stół, w rogu biurko, a nad nim wisi fotografia „Wernyhory” i reprodukcja „Bitwy pod Racławicami”. Nad drzwiami wejściowymi wisi ogromny obraz Matki Boskiej Ostrobramskiej, a nad drzwiami, prowadzącymi do alkierza- obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Czepiec przekonuje Dziennikarza , że chłopi są bardzo wartościową warstwą społeczną, codziennie czytają gazety, są ciekawi świata. Z kolei Dziennikarza interesuje tylko odpoczynek na wsi i nie chce rozmawiać o polityce. Klimina, chłopka, żartuje i flirtuje z mężczyznami. Pan Młody zachwyca się swoją wybranką. Rozmarzony Poeta romansuje zaś z piękną Maryną. Na weselu pojawia się Żyd, karczmarz krytykuje chłopomanię Pana Młodego i stwierdza, że jest on jedynie przebrany w chłopską sukmanę, którą następnego dnia porzuci. Pan Młody jednak nie ustaje w zachwytach nad urokami wsi i swojej prostej żony. We dworze pojawia się również piękna Rachela, córka karczmarza. Wszyscy zaczynają rozmawiać o sztuce. Poeta opowiada Gospodarzowi o swoich artystycznych planach, nazywa siebie „żurawcem”, który rzadko bywa w rodzinnym kraju. Czepiec zaś doradza mu, by poślubił chłopkę. Pomiędzy Czepcem i Żydem wybucha spór o zaległy dług. O pieniądze za dzierżawę karczmy upomina się również Ksiądz. Gospodarz zaś przypomina im o strasznej rzezi, której chłopi dopuścili się niedawno na ziemianach. Pan Młody stwierdza jednak, że wydarzenie to zatarło się już w pamięci szlachty i znowu może nastąpić pojednanie pomiędzy warstwami. O północy w izbie zjawia się Chochoł. Isia próbuje go bezskutecznie przegonić. Niedługo po tym Marysi ukazuje się Widmo zmarłego narzeczonego. Kiedy Dziennikarz wychodzi na chwilę, żeby ochłonąć z zabawy, widzi Stańczyka. Z kolei Poecie ukazuje się Rycerz. Pan Młody zaś doznaje widzenia Hetmana Branickiego. Dziad natomiast spotyka się z Jakubem Szelą, przywódcą rzezi galicyjskiej z 1846 roku. Każdy z gości weselnych szczerze rozmawia ze „swoim” widmem. Goście są pijani i zmęczeni. Gospodarz po przebudzeniu nic nie pamięta, Czepiec jednak grozi, że jeśli szlachta nie pójdzie z chłopami, krwawo się z nią rozprawią. Chochoł nakazuje Jaśkowi, żeby wyjął z ich rąk kosy i broń. Chochoł gra na skrzypcach, a wszyscy zaczynają poruszać się w takt muzyki. Andrzej Wajda stanął na wysokości zadania i dał wspaniały filmowy obraz sztuki Stanisława Wyspiańskiego. Udało mu się zekranizować dramat, którego naturalnym środowiskiem jest scena i teatr. Doskonale powiela przeprowadzone przez Wyspiańskiego studium psychologiczne postaci, które w filmie oprócz wypowiedzi zintensyfikowane jest kostiumami i zabiegami charakteryzatorskimi. Film został znakomicie zaprojektowany, konstrukcja jest zwarta, pełna napięcia i dynamizmu, rewelacyjnie odtwarza ten niezwykły nastrój dramatu Wyspiańskiego.
Natalia W., Ewa W. - klasa 2 LPW
Subskrybuj:
Posty (Atom)