Dyskusyjny Klub Ksiązki

Uczennice klasy 3 LP na spotkaniu autorskim w Książnicy Zamojskiej. 

Dyskusyjny Klub Książki

11.10.2018 r. uczestniczyłyśmy w spotkaniu autorskim z Jarosławem Mikołajewskim w Książnicy Zamojskiej (w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki).

Jarosław Mikołajewski to poeta, tłumacz języka włoskiego, urodzony w 1960 r. w Warszawie. Gdy miał 14 lat przeczytał książkę pt. ''Rzemiosło życia" Cesare'a Pavese. Jest to dziennik wydany pośmiertnie. Był przeznaczony do "uwikłanego w życie" człowieka, ale przede wszystkim jest lekturą rozważań wybitnego pisarza. To dzieło odmieniło życie młodego pisarza. Postanowił poświęcić swoje życie twórczości Cesare'a Pavese. W 1989 r.  Mikołajewski wyrzucił wszystkie swoje wiersze do Wisły i zaczął pisać od nowa. Poeta jest laureatem nagród literackich i artystycznych, m.in. Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny, św. Brata Alberta, Barbary Sadowskiej, dwukrotnie Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2011 i 2012) oraz Nagrody „Nowej Okolicy Poetów”. W jego dorobku translatorskim znalazły się m.in. przekłady utworów Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego, Luziego, Penny, Pavesego, Pasoliniego, Leviego. Z klasyki literatury dziecięcej przetłumaczył na język polski, m.in. „Pinokia” Carla Collodiego (pt. „Pinokio: historia pajacyka”, wyd. 2011) i kilka utworów Gianniego Rodariego. Pisał książki reporterskie. Przyjaźnił się z Wisławą Szymborską i Ryszardem Kapuścińskim, o którym napisał książkę. Napisał sto reportaży o Rzymie ("Rzymska komedia"), w którym mieszkał 7 lat. Nie miał talentu malarskiego, lecz chciał stworzyć wiersz o miłości dla dzieci – jedyne, co mu wyszło, to kółko i kreska, z których powstał niesamowity wiersz.

Spotkanie z Jarosławem Mikołajewskim okazało się bardzo interesujące i wiele nas nauczyło. Zachęcamy wszystkich do brania udziału w takich spotkaniach.

Wiktoria W. i Klaudia J. – klasa 3 LP

Wykład w Arsenale

Klasa 2 LPW na wykładzie "Emancypantki i Patriotki - wizerunki walczących Polek XIX i XX wieku" w Muzeum Fortyfikacji i Broni Arsenał w Zamościu. Wykład był jednym z punktów warsztatów animacji poklatkowej dla sześciu uczennic ZSP Nr 5 w Zamościu.

Wykład w Arsenale

Uczniowie klasy 2 LPW 11.10.2018 r. wraz ze swoją wychowawczynią oraz nauczycielką wiedzy o społeczeństwie uczestniczyli w wykładzie "Emancypantki i Patriotki - wizerunki walczących Polek XIX i XX wieku".

Uczestnicy spotkania poznali działania niepodległościowe Polek w ujęciu ogólnym i lokalnym oraz obejrzeli wystawę poświęconą polskim kobietom (moda, biżuteria patriotyczna, afisze, ulotki, zdjęcia, itp.).
 Polki aktywnie angażowały się w działalność niepodległościową: udział w powstaniach narodowych, wspieranie legionistów, prowadzenie działalności konspiracyjno-bojowej, organizowanie tajnej oświaty czy roznoszenie gazet. Lektor przedstawił kilka sylwetek Polek, które aktywnie działały jako dromaderki, czyli kurierki zajmujące się przemytem broni i literatury konspiracyjnej. Działania te prowadziły najczęściej kobiety będące w PPS- organizacji bojowej kierowanej przez Józefa Piłsudskiego. Najsłynniejszą akcją przeprowadzoną przez bojowniczki PPS był zamach na warszawskiego gubernatora Gieorgija Skałona 18 sierpnia 1906 r. W akcji tej brały udział trzy kobiety: Wanda Krahelska, Albertyna Helbertówna i Zofia Owczarek.
 Dnia 28 listopada 1918 r. we Lwowie powstała pierwsza wojskowa - w pełni kobieca formacja - Ochotnicza Legia Kobiet, utworzona z inicjatywy Anny Zagórskiej, której 14-letni syn, działający jako Orlę Lwowskie, zginął w walce. Pierwotnie formacja ta zajmowała się kurierstwem, wartami lub pełnieniem funkcji administracyjnej. Później dopuszczono ją również do walki z bronią w ręku.
Na wzór legii lwowskiej 26 maja 1919 r. powstała analogiczna organizacja w Wilnie, której kierownictwo objęła Wanda Gertz. Wybuch wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r., wymusił na dowództwie dopuszczenie kobiet do walki na froncie.
 Nie zabrakło również informacji o innych kobietach: Irenie Sendlerowej, Róży Zamoyskiej i Wandzie Madlerowowej. Irena Sandlerowa była organizatorką pomocy dla Żydów, przedostawała się na teren getta warszawskiego, była sanitariuszką. Aresztowana przez Gestapo 20 października 1943 r. została wywieziona na Pawiak i później odbita przez działaczy Żegoty. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi za ratowanie w czasie okupacji Żydów, uhonorowano ją tytułem Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata. Róża Zamoyska - żona Jana Zamoyskiego, nazywana "Aniołem Dobroci'' udzielała pomocy wysiedlanym mieszkańcom Zamojszczyzny i uchodźcom z Wołynia. Działała w wielu organizacjach, m.in. Czerwonego Krzyża. By utrzymać siebie i dzieci, rozpoczęła pracę pielęgniarki w szpitalu. Zginęła w wypadku autobusowym. Wanda Madlerowa za działalność edukacyjno-społeczną została aresztowana przez Gestapo, była więziona w zamku w Lublinie, skąd trafiła do obozu koncentracyjnego. Po uwolnieniu zamieszkała w Sztokholmie i dalej zajmowała się nauczaniem.
 Wykład był bardzo ciekawy – to cenna lekcja literatury i historii. Okazało się, że nie tylko mężczyźni bronili kraj przed okupantami, ale kobiety równie godnie i wytrwale walczyły o drugiego człowieka w czasie II wojny światowej.
 Patrycja J. – klasa 2 LW

Warsztaty filmowe dla osób przygotowujących się do olimpiady

05.10.2018 r. Monika i Joanna z klasy 4 TZ uczestniczyły w warsztatach filmowych w Lublinie. 

Dwie uczennice klasy 4 TZ: Monika i Joanna w dniu 05.10.2018 r. uczestniczyły w warsztatach Filmoteki Szkolnej „Olimpiada. Weź to na warsztat” w Centrum Kultury w Lublinie. Spotkanie miało na celu lepsze przygotowanie do III edycji Olimpiady Wiedzy o Filmie i Komunikacji Społecznej, a także sprawdzenie i poszerzenie wiedzy dotyczącej polskiego kina.
Tematem przewodnim tegorocznej III edycji Olimpiady Wiedzy o Filmie i Komunikacji Społecznej jest „Literatura na ekranie: adaptacje i przyliterackość filmu”.Dziewczęta ćwiczyły badawcze spojrzenie na dzieła sztuki filmowej oraz artystyczne plakaty dostępnych w serwisie GAPLA. Zajęcia prowadził Wędrujący Filmoznawca Filmoteki Szkolnej, który w ciekawy i przede wszystkim rzeczowy sposób przekazał wiedzę o różnych aspektach polskiego filmu.
Jednym z elementów warsztatów była zabawa „Ostatnia litera”, mająca za zadanie pobudzić myślenie uczestników zajęć oraz zachęcić ich do współpracy. Młodzi ludzie pracowali w kilku grupach, m. in. tworzyli mapy myśli do wyrazu „adaptacja”, prezentowali swoje odpowiedzi na forum i porównali z odpowiedziami innych uczestników. Nie obyło się również bez obejrzenia filmu - współczesnej adaptacji filmowej dzieła literackiego – dramatu ,,Romeo i Julia” Williama Shakespeare’a. Uczniowie rozwiązywali także quiz dotyczący znajomości adaptacji filmowych znanych twórców, m.in. Andrzeja Wajdy („Popiół i diament”, „Brzezina”, „Panny z Wilka”). Punktem kulminacyjnym spotkania okazało się stworzenie storyboardów na podstawie fraszki „O doktorze Hiszpanie” Jana Kochanowskiego. Dla utrudnienia scenopis obrazkowy musiał zostać przedstawiony w jednym ze stylów muzycznych, który został wylosowany przez poszczególne grupy.
Warsztaty były bardzo interesujące i bogate w merytoryczną wiedzę, a dziewczęta dowiedziały się wielu ciekawych informacji przydatnych na Olimpiadzie.
 J.G., M.N., A.S.

Lekcja filmowa - "Przedwiośnie" w klasie 3 LPW

05.10.2018 r. w klasie 3 LPW odbyła się lekcja filmowa - "Przedwiośnie" . 

Lekcja filmowa w klasie 3 LPW - "Przedwiośnie"

"Granica" – polski film w reżyserii Józefa Lejtesa z 1938 roku, adaptacja powieści Zofii Nałkowskiej - porównanie filmu i powieści.

 04.10.2018 w naszej klasie 3 LPW uczestniczyliśmy w lekcji filmowej dotyczącej "Przedwiośnia".

Film Lejtesa rozpoczyna się od imienin Cecylii Kolichowskiej. W tle rozmów słychać muzykę. Elżbieta Biecka usługuje kobietom, a następnie wychodzi na lekcję języka francuskiego. Oboje rozmawiają o służących, jedna z nich opowiada o Bogutównej, matce Justyny, kiedy była w ciąży.

Książka natomiast rozpoczyna się od przedstawienia finału historii Zenona Ziembiewicza, Elżbiety Bieckiej i Justyny Bogutówny. Kompozycja jest klamrowa, występuje achronologiczność wydarzeń.

W książce ukazana jest sytuacja, gdy Elżbieta Biecka patrzy ze swojego pokoju i dostrzega biedę, warunki życia, w jakich żyją osoby z niższej warstwy społecznej (mają dużo dzieci i szybko umierają). W filmie nie ukazano tej sceny. 

Zarówno w utworze literackim jak i jego adaptacji filmowej bohaterowie są w tej samej sytuacji i ulegają schematom rodzinnym. Zenon Ziembiewicz jest człowiekiem pełnym ambicji i marzeń, pragnie dzięki nauce stać się innym człowiekiem niż jego ojciec - Walerian Ziembiewicz, oraz chce być bardziej wykształcony. Niestety, podjęcie pracy w redakcji "Niwa" nie spełnia oczekiwań bohatera. Zenon musiał pisać to, co mu kazano, nie mógł ukazywać prawdy. Dług zaciągnięty u Czechlikowskiego zmusił go do podjęcia tej pracy oraz słuchania jego poleceń. 

Zenon nie chciał być jak ojciec - nadużywać alkoholu, wchodzić w romanse, chodzić na polowania zamiast zająć się odpowiednio swoją pracą, lecz udzielił mu się jego schemat.

W filmie nie został ukazany związek Zenona Ziembiewicza z Adelą, kobietą chorą na gruźlicę. Nie kochał jej, więc wyjechał. Nie zdążył jednak dojechać do Boleborzy, a Karol Wąbrowski napisał w liście, że Adela zmarła. W całym tym smutku Zenon zbliżył się do Justyny, zaczął z nią częściej rozmawiać, przebywać w jej towarzystwie.

Miał romans z Justyną Bogutówną - chłopką, która usługiwała jego rodzinie w Boleborzy, mimo tego, że zaręczył się z Elżbietą Biecką. W filmie nie ukazano spotkań oraz zbliżeń bohatera z Justyną, lecz zostało to opowiedziane przez Ziembiewicza w rozmowie z Elżbietą. Mężczyzna opowiadał jej o swoim romansie i o tym, jak chłopka zaszła w ciążę. Prosił ją o wybaczenie i zrozumienie, a nawet chcciał pomóc dziewczynie. Podobnie jak w utworze Nałkowskiej, tak i w adaptacji kobiety spotkały się i Elżbieta powiedziała, że "to dziecko musi żyć". Bogutówna jej nie posłuchała, wykorzystała pieniądze od Zenona i usunęła dziecko. Czuła, że mężczyzna pozbywa się w ten sposób problemu i że nikt nie chciał tego dziecka, nawet jego ojciec. Elżbieta zerwała zaręczyny po usłyszeniu prawdy i wyjechała do matki, lecz mimo krzywdy, jaką wyrządził jej narzeczony, wróciła do niego i sama doczekała się dziecka. 

W adaptacji "Granicy" Justyna nie znalazła innej pracy, ani nie pomogli jej w tym Biecka i Zenon tak, jak w książce. Chłopka dostawała pieniądze od swojego dawnego kochanka, bo chciał się jej pozbyć. W filmie również nie ma informacji o tym, że został on prezydentem miasta, nazywany jest przez innych prezesem. Nie ma rozwiniętej perspektywy "zewnętrznej" bohatera. Ludzie traktują Zenona jak człowieka niezwykłego. Nie ma informacji również o śmierci Kochlikowskiej, którą podczas ostatnich dni jej życia opiekowała się Elżbieta. W adaptacji powieści Zofii Nałkowskiej nie poruszono informacji o śmierci córki Jasi Gołąbskiej, a potem jej samej. Justyna przez to całkowicie odizolowała się od otoczenia, często chodziła na cmentarz i popadała w coraz głębszą depresję. W adaptacji jako powód jej apatii i depresjii podaje się niespełnione macierzyństwo, zabicie własnego dziecka oraz samotności w świecie, a także nieodwzajemnioną miłość.

Mimo dobrych chęci, ustawy Zenona nie zostały zaakceptowane, nie udało mu się wybudować domów robotniczych. Fabryka Hettnera ma zostać zamknięta, a robotnicy wyrzuceni na bruk. Powoduje to strajki, cała wina leży po stronie Zenona, mimo tego, że to inni podejmowali za niego decyzje. Robotnicy pragną pieniędzy od Zenona, lecz on się ukrywa. W ekranizacji nie ukazano sceny strzelania do robotników, winą zaś obarczono Zenona. 

Justyna przyszła do Ziembiewicza i oblała go kwasem. Jest niewidomy, dochodzi do niego, że w życiu człowieka istnieje granica, której nie można przekroczyć. Uważa, że jest się takim, jakim uważają go ludzie. Elżbieta pociesza go lecz ucieka od niego a Zenon popełnia samobójstwo. 

W książce Elżbieta po śmierci męża zostawiła swojego syna pod opieką teściowej i uciekła z miasta, natomiast w filmie ostatnią sceną była śmierć bohatera. Nie wiadomo również, czy tak jak w książce Justyna Bogutówna będzie skazana na więzienie lub szpital psychiatryczny, czy ludzie dowiedzieli się prawdy o Zenonie Ziembiewiczu, o jego romansie i usuniętym dziecku.

Źródła:

https://www.youtube.com/watch?v=j3HyKYjUmBE

https://pl.wikipedia.org/wiki/Granica_(film_1938)

Angelika B., klasa 3 LPW